Categorie: Overig

  • Zienswijze tegen voornemen tot afwijzing VOG? Heeft dat zin?

    Zienswijze tegen voornemen tot afwijzing VOG? Heeft dat zin?

    Een VOG is een Verklaring Omtrent Gedrag en is tegenwoordig vereist bij tal van beroepen. Als u een nieuwe baan of stage krijgt kan een werkgever om een VOG vragen. Niet alleen werkgevers vragen een VOG, ook verenigingen zijn verplicht een VOG te vragen aan hun vrijwilligers, onder andere als zij met minderjarige kinderen werken. Onze strafrechtspecialiste mr. Janine Engels vertelt hierover meer.

    Een VOG geeft aan dat uw gedrag in het verleden geen bezwaar vormt voor de baan of stage. De Dienst Justis is de instantie die overgaat tot afgifte van een VOG. Dit is een onderdeel van het Ministerie van Justitie. De Dienst Justis beoordeelt uw aanvraag voor een VOG aan de hand van eventuele eerder gepleegde strafbare feiten. Niet alle strafbare feiten die bekend zijn zullen betekenen dat een VOG niet kan worden afgegeven.

    De Dienst Justis beoordeelt aan de hand van het doel van de VOG, de uit te voeren werkzaamheden en de strafbare feiten. Beoordeeld wordt of de strafbare feiten een risico vormen voor de uit te voeren functie. Hiermee heeft de wetgever bijvoorbeeld willen voorkomen dat iemand die veroordeeld is voor misbruik van kinderen, in zijn werk of vrijwilligersfunctie met kinderen te maken krijgt, waardoor een hoog risico bestaat op misbruik in deze functie.

    Het kan voorkomen dat de Dienst Justis, nadat zij de aanvraag heeft ontvangen, al kenbaar maakt dat zij voornemens is om de VOG af te wijzen. In de brief staat vermeld dat er tegen deze voorgenomen afwijzing een zienswijze kan worden ingediend. Een zienswijze is een schriftelijke reactie op het voorgenomen besluit. In de zienswijze worden de redenen aangegeven waarom u van mening bent dat er wel een VOG zou moeten worden afgegeven. Het voordeel van het indienen van een zienswijze is dat deze procedure veelal sneller verloopt dan het wachten op een afwijzing VOG en hier vervolgens bezwaar tegen maken.

    Onze specialisten hebben in de loop van de jaren vele successen geboekt bij het indienen van een zienswijze of het maken van een bezwaar. Het heeft dus zeker zin om een zienswijze in te dienen. Onze specialisten helpen u graag bij het opstellen van een zienswijze. Zij maken een uitgebreide brief, waarin uiteengezet wordt waarom de voorgenomen afwijzing niet terecht is. Hierbij kijken zij onder andere naar de navolgende onderwerpen:

    • De terugkijktermijn;
    • Het screeningsprofiel;
    • Het objectieve criterium;
    • Het subjectieve criterium.

    Contact

    Heeft u een voorgenomen afwijzing betreffende een VOG ontvangen? Neem dan snel contact op met onze specialisten via advocaten@hetwetshuys.nl of 077 – 356 11 00. Zij zullen de informatie inwinnen die nodig is voor het opstellen van de zienswijze en deze spoedig aanleveren. Wij helpen u graag verder!

  • Heeft uw kind recht op zomaar een extra weekje vakantie?

    Heeft uw kind recht op zomaar een extra weekje vakantie?

    Goed nieuws voor schoolgaand Nederland: de Kerstvakantie staat voor de deur. Het is in Nederland de enige officiële vakantie waarbij de basis- en middelbare scholen overal dicht zijn. De rest van het jaar zijn de vakanties per regio verschillend. Zo begint in het noorden van Nederland de zomervakantie van 2017 maar liefst drie weken later dan in het midden van het land. Dat kan nog wel eens voor praktische problemen zorgen. Mag je als ouders besluiten de zomervakantie voor je kind een weekje eerder te laten beginnen? Of juist buiten de schoolvakanties om een paar dagen vrij nemen?

    Extra vakantie voor het kind

    Dat ieder kind ouder dan vijf jaar verplicht is vijf dagen per week naar school te gaan, is wettelijk vastgelegd. Toch krijgen ouders wel wat speling: in de wet staat dat ouders voor hun kinderen één keer per jaar voor een periode van maximaal tien dagen extra vakantie mogen opvragen.

    Daar zijn overigens wel wat voorwaarden aan verbonden. Zo mag een kind niet in de eerste twee weken na de zomervakantie nog eens extra vrij krijgen. Ook moet een ouder kunnen aantonen dat hij of zij tijdens de reguliere schoolvakanties geen vrij kan nemen van werk, waardoor een vakantie buiten de schoolvakanties de enige mogelijkheid is.Ten slotte zijn er nog tal van uitzonderingen van toepassing, die verder zijn uitgekristalliseerd in jurisprudentie.

    Gaat het om een periode van langer dan tien dagen, dan moet een verzoek niet aan een schooldirecteur maar aan een leerplichtambtenaar worden gericht. En die oordelen streng, zo blijkt uit tal van gevoerde rechtszaken. Zo kreeg een man uit het Gelderse Huissen, die zijn kinderen zonder toestemming voor een periode van drie weken meenam naar hun zieke moeder in de Filipijnen, een boete van 1.500 euro van de leerplichtambtenaar. Een terechte boete, aldus de rechtbank. De man had immers vooraf toestemming moeten vragen.

    Ten slotte bestaan er nog de uitzonderlijke gevallen dat een kind volledig vrijgesteld is van leerplicht. Zo mogen leerplichtigen uit de grensstreek ook onderwijs in België of Duitsland volgen. Een meisje uit Venlo dat naar een basisschool in het Duitse Kaldenkirchen gaat, hoeft niet ook in Nederland nog eens naar school. Hetzelfde geldt indien een kind vanwege psychische of fysieke klachten niet in staat is om onderwijs te volgen.

    Contact

  • Van elftalfoto tot babykiekjes: wat mag zomaar op Facebook?

    Van elftalfoto tot babykiekjes: wat mag zomaar op Facebook?

    Onlangs klaagde een 18-jarige vrouw uit Oostenrijk haar ouders aan vanwege babyfoto’s die zij in 2009 op social media site Facebook plaatste. “Ik ben het zat dat mijn ouders me niet serieus nemen”, zo liet ze weten aan de media. Het gaat in totaal om zo’n 500 foto’s. “Ik vroeg mijn ouders om ze te verwijderen, maar dat wilden ze niet. Dan maar naar de rechter.”
    De zaak komt in november voor bij de Oostenrijkse rechter. Wordt de vrouw in het gelijk gesteld, dan kan zij een schadevergoeding van zo’n 3.000 euro tot 10.000 euro tegemoet zien.
    Het is een extreem geval binnen het spectrum van een steeds groter wordend probleem. Want foto’s en Facebook: hoe zit dat nu eigenlijk? Mag iedereen zomaar foto’s van elkaar uploaden?

    Een vraag die niet met een simpel ja of nee te beantwoorden is. Hooguit kun je zeggen dat het in beginsel toegestaan is, maar er een hoop mitsen en maren om de hoek komen kijken. Zo is het belangrijk om een onderscheid te maken tussen het openbaren en vermenigvuldigen. Met andere woorden, als een foto op Facebook wordt gezet (geopenbaard), betekent dat nog niet dat een ander die foto zomaar mag downloaden of kopiëren (vermenigvuldigen). Voor dat laatste is uitdrukkelijke toestemming nodig.

    In hoeverre schendt de foto uw privacy?

    Ook relevant is de vraag in hoeverre de foto de privacy van de geportretteerde schendt. Dat is een grijs gebied, volledig afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Sta je op een elftalfoto van een voetbalteam? Weinig kans dat je publicatie van een dergelijke foto kan tegenhouden. Heel anders is dat natuurlijk wanneer het een foto in een intieme setting betreft.
    Zoals bijvoorbeeld de babyfoto’s van de Oostenrijkse dame. Op de foto’s is onder meer te zien hoe ze als jonge baby op een potje zit en naakt in bed slaapt. “Mijn ouders kenden geen schaamte en grenzen”, zo liet ze weten.

    Een foto tegen je zin online

    Wat te doen als er tegen je zin in een foto op Facebook staat? De eerste stap is degene die de foto online heeft gezet, aan te schrijven. Een berichtje met het verzoek tot verwijdering volstaat. Heeft dat geen effect, bestaat de mogelijkheid om de foto bij Facebook te rapporteren. Facebook honoreert dergelijke verzoeken bijna altijd. Gebeurt dat toch niet, dan resteert de gang naar de rechter. Onder meer met een kort geding kan een Facebookgebruiker worden gedwongen de foto van zijn profiel te verwijderen. Geeft hij of zij daar geen gehoor aan, kan er een dwangsom worden opgelegd.

    Heeft u vragen over bovenstaande? Neem dan vrijblijvend contact op met een van onze advocaten.

    Contact

  • Films en muziek downloaden: mag dat nu wel of niet?

    Films en muziek downloaden: mag dat nu wel of niet?

    Deze week werd bekend dat grote platenmaatschappijen de website youtube-mp3.org voor de rechter slepen. Via de website is het mogelijk om muziek van YouTube om te zetten naar een mp3-bestand. Ofwel, software om illegale thuiskopieën te maken, zo betogen de platenmaatschappijen. Maar hoe zit dat nu eigenlijk? Is het downloaden van films en muziek voor eigen gebruik nu wel of niet illegaal.

    De hoofdregel is simpel: downloaden van auteursrechtelijk beschermd werk is verboden. Sinds 2014 is dat ook al zodanig in de wet opgenomen. Daarmee sloot Nederland overigens achteraan in de rij: in veel landen bestaat een dergelijk verbod al jaren. Vooral de voorbeelden uit de Verenigde Staten spreken tot de verbeelding: een 18-jarige jongen kreeg ooit eens een boete van bijna drie ton omdat hij ooit één muziekalbum van de bekende zangeres Beyoncé had gedownload.

    De individuele downloaders

    Zo’n vaart zal het in Nederland niet lopen. Sterker nog, uit recent onderzoek van het NRC Handelsblad blijkt dat sinds de invoering van het downloadverbod nog geen enkele individuele downloader is aangepakt. De stichting Brein, dat de belangen van rechthebbenden in Nederland behartigt, richt zijn pijlen vooralsnog alleen op aanbieders van illegale content. Toch lijkt dat te veranderen. Tim Kuik, directeur bij Brein, laat aan het NRC weten dat filmdistributeurs nog dit jaar de handen ineen zullen slaan om particulieren die illegaal een film downloaden aan te pakken. Dat gaat via de civielrechtelijke weg, en niet via het strafrecht. Met hulp van een Duits IT-bedrijf zouden de filmmaatschappijen inmiddels de ip-adressen hebben opgespoord van internetgebruikers die zich schuldig maken aan het illegaal downloaden.

    In Duitsland zijn de eerste procedures tegen individuele gebruikers inmiddels gaande. De bedragen die worden gevorderd zijn overigens niet zo hoog als aan de andere kant van de oceaan. Zo kreeg een Nederlandse student die in Duitsland stage liep een schadeclaim van ruim 1.000 euro aan de broek vanwege het downloaden van vijf afleveringen van de tv-serie The Vampire Diaries.
    Het ligt in de lijn der verwachting dat eventuele claims in Nederland van een vergelijkbare orde van grote zullen zijn. Zo geeft filmdistributeur Dutch Filmworks aan 150 euro te willen vorderen voor iedere film waarop zij de rechten hebben en die illegaal wordt gedownload.

    Heeft u vragen naar aanleiding van het downloadverbod? U kunt vrijblijvend contact opnemen met een van onze advocaten.

    Contact

  • Auto-ongelukken zijn lang niet altijd de schuld van een brokkenpiloot

    Auto-ongelukken zijn lang niet altijd de schuld van een brokkenpiloot

    Het zijn misschien wel de meest schrijnende gevallen binnen het strafrecht. Verkeersongevallen waarbij de automobilist een, al dan niet dodelijk, slachtoffer maakt. Zelden is er opzet in het spel. Toch gaat het Openbaar Ministerie bijna altijd tot vervolging van de bestuurder over.

    De auto is het meeste gebruikte moordwapen in Nederland, zo kopte dagblad de Telegraaf ooit. Immers zijn in Nederland meer doden te betreuren als gevolg van een auto-ongeluk dan als gevolg van, bijvoorbeeld, een schietincident. Wellicht wat kort door de bocht, moord impliceert een voorbedachte opzet tot doden en daarvan is zelden sprake bij een dodelijk auto-ongeval. Toch laat het eens te meer zien dat ernstige auto-ongelukken aan de orde van de dag zijn.

    De Wegenverkeerswet

    De artikelen 6 tot en met 8 van de Wegenverkeerswet zien op de strafbaarheid bij dergelijke ongevallen. Het kan zijn dat een automobilist veel te hard rijdt of met teveel alcohol achter de kiezen de weg opgaat. Als hij of zij dan een ongeluk veroorzaakt, kan de strafrechter oordelen dat er sprake is van onvoorzichtig of zelfs roekeloos rijgedrag. Toch zijn de straffen die de rechter in de regel daarvoor oplegt niet extreem hoog. In de meeste gevallen kiest een rechtbank voor een taakstraf in combinatie met een rijontzegging. De ratio daarachter is simpel: de bestuurder had nooit de intentie om slachtoffers te maken en is zelf vaak, al is het maar psychisch, ook deels slachtoffer.

    Dat wordt een ander verhaal als een automobilist vaker de fout ingaat: als een bestuurder voor een tweede keer met teveel alcohol in het bloed een ongeluk veroorzaakt, kan de straf een stuk hoger uitvallen. Recidive wordt bij verkeersongevallen zwaar aangerekend: een rechter verwacht dat een automobilist toch wel echt leert van zijn fouten.

    Ongeval met opzet

    Ten slotte zijn er nog de gevallen dat de auto daadwerkelijk als wapen wordt ingezet. Daarvan is sprake als een automobilist doelbewust op iemand inrijdt, met louter als oogmerk die persoon te verwonden of te doden. In die gevallen is het reguliere strafrecht van toepassing en zullen de straffen niet anders zijn dan bij een (poging tot) doodslag of mishandeling met een ander wapen.

    Gevallen uit die laatste categorie komen niet vaak voor. Het overgrote deel van de auto-ongelukken is vaak een trieste samenloop van omstandigheden. Een ongeluk zit vaak in een heel klein hoekje. Bent u betrokken geraakt bij een dergelijk ongeluk, als slachtoffer of als dader, twijfel dan niet om met een van onze advocaten contact op te nemen. Onze advocaten zijn specialist op het gebied van verkeersongevallen en kunnen u bijstaan met advies.

    Contact

  • Het vangnet van artikel 12: als er niets met uw aangifte gebeurt

    Het vangnet van artikel 12: als er niets met uw aangifte gebeurt

    Alléén moeders kregen bij boekhandel Haagse Paagman tijdens Moederdag een gratis kopje koffie aangeboden. En dat is discriminatie, zo oordeelde een verontwaardigde vader. Hij deed aangifte bij de politie. Het Openbaar Ministerie zag echter niets in vervolging en seponeerde de kwestie. Via de zogeheten artikel-12-procedure kon de man toch de gang naar de rechter maken. Het artikel biedt een klager de mogelijkheid zijn klacht voor het Gerechtshof voor te leggen, indien een Officier van Justitie niet overgaat tot vervolging. Maar ook daar ving hij bot. In een recent verschenen arrest noemde het Hof het gratis kopje koffie ‘een vriendelijk gebaar’ waar vooral géén rechten aan ontleend kunnen worden. Volledigheidshalve merkte het Hof nog op dat bij diezelfde boekhandel op Vaderdag een gratis kopje koffie voor de vaders klaarstaat.

    Bovenstaand voorbeeld is slechts een van de vele gevoerde artikel-12-procedures. Het komt geregeld voor dat het Openbaar Ministerie niet overgaat tot vervolging. Dat betekent in beginsel dat degene die aangifte doet met lege handen achterblijft. Frustrerend, en een enkele keer ook ten onrechte. Uit een in 2014 genomen steekproef blijkt dat het Openbaar Ministerie steeds vaker geneigd is om zaken voortijdig af te doen of zelfs volledig te seponeren. Als voornaamste reden wordt de werkdruk genoemd.

    Alleen directe belanghebbenden kunnen een beroep doen op de procedure. Dat het Hof dat vereiste niet altijd even nauw neemt, blijkt wel uit bovenstaande voorbeeld. Strikter is de voorwaarde dat er een aangifte van de klager ligt. Als aan beide vereisten is voldaan, kijkt het Hof of eventuele vervolging haalbaar en opportuun is. Indien dat ook het geval is, beveelt het Gerechtshof het Openbaar Ministerie alsnog tot vervolging over te gaan.

    Een ander voorbeeld van een artikel-12-procedure is het in 2011 gehouden proces tegen politicus Geert Wilders vanwege haatzaaien. Directe aanleiding was zijn film Fitna. Het Openbaar Ministerie wilde aanvankelijk niet vervolgen, maar moest uiteindelijk toch aan de bak. Onder meer het Landelijk Beraad Marokkanen had – met succes – een artikel-12-procedure in werking gesteld.

    Zoals uit bovenstaande blijkt, biedt de procedure een laatste houvast binnen het strafrecht. Het is een waarborg, om te voorkomen dat ten onrechte niets gebeurd met een aangifte.

    Heeft u een aangifte gedaan die naar uw mening ten onrechte is geseponeerd? Twijfel dan niet om contact met ons op te nemen. Vaak is er met een artikel-12-procedure meer mogelijk dan u denkt.

    Contact

  • Met een gerust hart op vakantie: over fabels en feiten

    Met een gerust hart op vakantie: over fabels en feiten

    De zomer staat voor de deur, voor velen de tijd van vakantie. Met de caravan naar Frankrijk, het vliegtuig naar Griekenland of gewoon een dagje weg in eigen land: bijna niemand blijft alleen maar thuis. Zeker op een vakantie in het buitenland kan een ongeluk in een klein hoekje zitten en voor de nodige juridische rompslomp zorgen. Drie hardnekkige misverstanden over vakantie vieren in het buitenland.

    ‘Buitenlandse verkeersboetes worden nooit geïnd’

    Er was ooit een tijd, niet eens zo heel lang geleden, dat daarvan inderdaad sprake was. In landen als Italië en Spanje werden flitsboetes – geflitst vanwege te hard rijden – van buitenlandse auto’s zelden geïncasseerd. Eenvoudigweg omdat er tussen die landen en een land als bijvoorbeeld Nederland geen uitwisseling van kentekengegevens plaatsvond. Een onwenselijke situatie die zorgde voor rechtsongelijkheid. Inmiddels hebben alle landen in de Europese Unie (EU) daarom afspraken gemaakt om, indien daarom wordt gevraagd, aan elkaar kentekengegevens te verstrekken. Geflitst in het buitenland levert daarom terdege wel een boete op, die vaak wel pas maanden later op de deurmat valt. Mocht u herhaalde aanmaningen niet betalen, kan een buitenlandse instantie het Centraal Justitieel Incasso Bureau (CJIB) inschakelen. De boetes worden dan nog hoger.

    ‘Ik ben in het buitenland verzekerd voor medische zorg, een ziekenhuisopname kost me niets’

    Dat is maar ten dele waar en ligt volledig aan het land van bestemming. De landen in de EU hebben met elkaar de afspraak gemaakt dat zij elkaars verzekerden helpen, indien zij zorg nodig hebben. Men heeft dan recht op medische zorg uit het basispakket van dat land. Buiten de EU heeft Nederland die afspraak ook gemaakt met de zogenaamde EER-landen (IJsland, Noorwegen Liechtenstein en Zwitserland) en enkele Noord-Afrikaanse landen als Marokko,Tunesië en Turkije. Een groot misverstand: Nederland heeft dergelijke afspraken niet met Westerse landen als de Verenigde Staten, Canada en Australië. Of u daar recht hebt op medische zorg is afhankelijk van uw zorgverzekering.

    ‘Mijn vlucht is geannuleerd, ik heb daarom recht op een schadevergoeding’

    Ook dat hangt er maar helemaal vanaf. Vooropgesteld: wanneer een vliegmaatschappij uw vlucht annuleert, zal zij u zo spoedig mogelijk een alternatief moeten aanbieden. Dat kan een latere vlucht naar uw vakantiebestemming zijn, maar ook een andere route kan worden aangeboden. U hoeft hiermee niet akkoord te gaan: indien u bij een geannuleerde vlucht afziet van uw vakantie, moet de vliegmaatschappij u de kosten van de tickets terugbetalen. Dat betekent echter niet dat u daarmee ook automatisch recht heeft op een schadevergoeding vanwege uw misgelopen vakantie. Doorslaggevend is de reden: is de vlucht geannuleerd vanwege slechte weerscondities? Dan is de hoofdregel dat er sprake is van overmacht en hoeft de vliegmaatschappij u geen schadevergoeding te betalen. Als u niet kan vliegen vanwege een defect aan het toestel is de situatie natuurlijk heel anders en heeft u wellicht wel recht op een compensatie. De bedragen daarvan zijn overigens ook in EU-richtlijnen vastgelegd en kunnen oplopen tot 600 euro per dag.

    Contact

  • Belastingdienst rekent af met lekke VAR, maar er is kritiek

    Belastingdienst rekent af met lekke VAR, maar er is kritiek

    Iedere ZZP’er kent de VAR (voluit: Verklaring Arbeidsrelatie) wel: een schriftelijk bewijs, verstrekt door de Belastingdienst, waaruit blijkt dat u als zelfstandig ondernemer werkzaam bent. Ideaal voor een opdrachtgever. De schijn van een dienstbetrekking – en daaruit voortvloeiende rechten – wordt immers vermeden. Met ingang van 1 mei is de VAR-verklaring afgeschaft. En niet iedereen is daar blij mee. Wat verandert er precies?

    De VAR-verklaring is zo lek als een mandje. Althans, dat vindt de Belastingdienst. Iedere ZZP’er kon een dergelijke verklaring aanvragen en daarmee de schijn ophouden volledig zelfstandig en onafhankelijk te werken. Zelfs als hij of zij werkte voor één opdrachtgever en feitelijk niets anders deed dan een andere medewerker die in loondienst is. Ideaal voor een werkgever: op die manier was het mogelijk om een werkkracht aan te nemen, zonder dat deze de bescherming van een reguliere werknemer geniet.

    De VAR-verklaring als de perfecte vrijwaring

    Om daar een halt aan te roepen, gelden met ingang van deze maand de modelovereenkomsten. Deze overeenkomsten worden per sector opgesteld en zijn te vinden op de website van de Belastingdienst. Zelfstandigen en bedrijven kunnen de overeenkomsten downloaden, invullen en gebruiken. Een opdrachtgever mag ook voor al haar opdrachtnemers één modelovereenkomst naar eigen inzicht opstellen, de Belastingdienst moet deze dan wel eerst goedkeuren.

    Groot verschil met de VAR-verklaring is de aansprakelijkheid. Voorheen werd de opdrachtnemer aansprakelijk gesteld wanneer er sprake was van een schijndienstverband. Dat resulteerde soms in forse boetes en naheffingen. Onrechtvaardig, aldus de Belastingdienst en de Tweede Kamer. In de nieuwe regeling zijn daarom voortaan zowel de opdrachtnemer als de opdrachtgever aansprakelijk. En daar wringt de schoen, vinden vakbonden voor ZZP’ers. Want het mag dan wel een nobel streven zijn, het effect is averechts. Zij vrezen dat opdrachtgevers de rechten van zelfstandigen nog meer aan banden leggen, zodat iedere schijn van dienstbetrekking wordt tegengegaan. Mochten veel zelfstandigen bijvoorbeeld voorheen op de werkplek van de opdrachtgever hun werkzaamheden uitvoeren, als gevolg van de nieuwe regelgeving is dat een stuk minder vanzelfsprekend geworden. Hetzelfde geldt voor het gebruik van materialen en hulpmiddelen die in eigendom toebehoren aan de opdrachtgever. Kortom, het wordt er voor de gemiddelde ZZP’er niet gemakkelijker op gemaakt.

    Wat mag wel, wat mag niet?

    Er bestaat veel onduidelijkheid, de praktijk moet het leren. De aankomende tijd wordt het voor zowel de opdrachtgever als opdrachtnemer aftasten. De Belastingdienst hanteert een overgangsregeling en zal tot 1 mei 2017 weliswaar toezien op de nieuwe regels, maar nog geen boetes opleggen.

    Bent u ZZP’er of maakt u als opdrachtgever gebruik van zelfstandigen en heeft u vragen over de nieuwe regelgeving? Wij kunnen u verder helpen. U kunt vrijblijvend contact opnemen met mr. Petra van Enckevort voor een afspraak.

    Contact